Kierowanie do Domu Pomocy Społecznej

Prawo do umieszczenia w  domu pomocy społecznej przysługuje osobie wymagającej całodobowej opieki z powodu wieku, choroby lub niepełnosprawności, niemogącej samodzielnie funkcjonować w codziennym życiu której nie można zapewnić niezbędnej pomocy w formie usług opiekuńczych.

Osoba wymagająca w/w pomocy jest kierowana do Domu Pomocy Społecznej odpowiedniego typu zlokalizowanego najbliżej miejsca zamieszkania na jej wniosek lub przedstawiciela ustawowego.

Jeżeli osoba wymagająca pomocy  lub jej przedstawiciel ustawowy nie wyrażają  zgody na umieszczenie w domu pomocy społecznej Centrum Usług Społecznych jest zobowiązany do zawiadomienia o tym właściwy sąd, a jeżeli osoba taka nie ma przedstawiciela ustawowego lub opiekuna – prokuratora.

W szczególnie uzasadnionych przypadkach , gdy przesłanki skierowania do domu pomocy społecznej spełniają jednocześnie osoby pozostające w związku małżeńskim lub rodzic z pełnoletnim dzieckiem, osoby te można skierować  do jednego domu pomocy społecznej pomimo zakwalifikowania każdej z tych osób do różnych typów domów pomocy społecznej. Kierowanie do odpowiedniego domu pomocy społecznej w sytuacji , o której mowa powyżej uwzględnia konieczność zapewnienia właściwej opieki osobie wymagającej bardziej specjalistycznych usług.

Dom Pomocy Społecznej świadczy usługi bytowe, opiekuńcze, wspomagające i edukacyjne na poziomie obowiązującego standardu, w zakresie i formach wynikających z indywidualnych potrzeb w nim przebywających.

Domy Pomocy Społecznej w zależności od tego, dla kogo są przeznaczone dzielą się na następujące typy domów dla:

1. osób podeszłym wieku,
2. osób przewlekle somatycznie chorych,
3. osób przewlekle psychicznie chorych,
4. dorosłych niepełnoprawnych intelektualnie,
5. dzieci i młodzieży niepełnosprawnych intelektualnie,
6. osób niepełnosprawnych fizycznie,
7. osób uzależnionych od alkoholu.

Pobyt w domu pomocy społecznej jest odpłatny do wysokości średniego miesięcznego kosztu utrzymania mieszkańca

Średni miesięczny koszt utrzymania mieszkańca:

1. w domu pomocy społecznej o zasięgu gminnym – ustala wójt ( burmistrz, prezydent miasta) i ogłasza w wojewódzkim dzienniku urzędowym, nie później niż do dnia 31 marca każdego roku;
2. w domu pomocy społecznej o zasięgu powiatowym – ustala starosta i ogłasza w wojewódzkim dzienniku urzędowym, nie później niż do 31 maca każdego roku;
3. w regionalnym domu pomocy społecznej – ustala marszałek województwa i ogłasza w wojewódzkim dzienniku urzędowym, nie później niż do dnia 31 marca każdego roku.

Pobyt w domu pomocy społecznej  jest odpłatny.

Obowiązani do wnoszenia opłaty za pobyt w domu pomocy społecznej są w kolejności:

1. mieszkaniec domu, a w przypadku osób małoletnich przedstawiciel ustawowy z dochodów dziecka,
2. małżonek, zstępni przed wstępnymi,
3. gmina, z której osoba została skierowana do domu pomocy społecznej

– przy czym osoby i gmina określone w pkt. 2 i 3 nie mają obowiązku wnoszenia opłat, jeżeli mieszkaniec domu ponosi pełna odpłatność.

Opłatę za pobyt w domu pomocy społecznej wnoszą:

1. mieszkaniec domu, nie więcej jednak niż 70% swojego dochodu, a  przypadku osób małoletnich przedstawiciel ustawowy z dochodów dziecka, nie więcej niż 70% tego dochodu;
2. małżonek, zstępni przed wstępnymi – zgodnie z umową zawartą w trybie art. 103 ust.2:
3. w przypadku osoby samotnie gospodarującej, jeżeli dochód jest wyższy niż 300% kryterium dochodowego osoby samotnie gospodarującej, jednak kwota dochodu pozostająca po wniesieniu opłaty nie może być niższa niż 300% tego kryterium ,
4. w przypadku  osoby w rodzinie, jeżeli posiadany dochód na osobę jest wyższy niż 300% kryterium dochodowego na osobę w rodzinie , z tym, że kwota dochodu pozostająca po wniesieniu opłaty nie może być niższa niż 300% kryterium dochodowego na osobę w rodzinie;
5. gmina, z której osoba została skierowana do domu pomocy społecznej – w wysokości różnicy między średnim kosztem utrzymania w domu pomocy społecznej a opłatami wnoszonymi przez osoby o których mowa w pkt.1 i 2.

Opłatę za pobyt w domu pomocy społecznej mogą wnosić osoby nie wymienione w ust.2.

W przypadku odmowy przez osoby, o których mowa powyżej zawarcia umowy o której mowa w art. 103 ust.2, oraz niewyrażenie zgody na przeprowadzenie rodzinnego wywiadu środowiskowego, wysokość ich opłaty za pobyt mieszkańca domu w domu pomocy społecznej ustala w drodze decyzji, organ gminy właściwej zgodnie z ar. 59 ust.1 w wysokości różnicy miedzy średnim kosztem utrzymania w domu pomocy społecznej a opłatą wnoszoną przez mieszkańca domu i opłatami wnoszonymi przez inne osoby obowiązane.

Wysokość opłaty za pobyt mieszkańca domu w domu pomocy społecznej ustala się proporcjonalnie do liczby osób obowiązanych do jej wnoszenia.

W przypadku niewywiązywania się osób, których mowa powyżej  z obowiązku opłaty za pobyt mieszkańca domu w domu pomocy społecznej, ustalonego w decyzji lub umowie o której mowa w art. 103 ust.2, opłaty zastępczo wnosi gmina, z której osoba została skierowana do domu pomocy społecznej. Wydatki gminy podlegają  ściągnięciu w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.

Przed skierowaniem  osoby do domu pomocy społecznej organ przeprowadza u wszystkich osób zobowiązanych do alimentacji  tj. małżonka , zstępnych  przed wstępnymi  wywiady środowiskowe celem  rozeznania możliwości partycypowania w kosztach utrzymania klienta w dps, nawet u osób zobowiązanych a przebywających za granicą.